به گزارش روابط عمومی سازمان بازرسی کل کشور، استاد محمد حسین رجبی دوانی در این مراسم که بعد از نماز عصر با حضور رئیس، مدیران و کارکنان سازمان بازرسی کل کشور برگزار شد، با تسلیت شهادت امام حسن عسکری(ع) گفت: به سبب اندک بودن مدت امامت و همچنین زندانی و تحت مراقبت شدید قرار گرفتن، بین ائمه کمترین اطلاعات از زندگی شخصی و فردی امام حسن عسکری(ع) در اختیار است. کمترین میزان مدت امامت به آن وجود مقدس اختصاص دارد. حداکثر دوره امامت آن حضرت 6 سال بطول انجامید.

رجبی دوانی با اشاره به لقب «عسکری» امام یازدهم افزود: ائمه بزرگوار منشاء و دارای جمیع فضیلت‌ها بوده‌اند. حد نهایت فضیلت در وجود مقدس آنان گرد آمده بود ولی یک فضیلت غلبه پیدا می‌کرد و امام با آن فضیلت شناخته می‌شد مانند اینکه امام پنجم با عنوان «باقر» و یا امام ششم با عنوان«صادق» خوانده می‌شد. اما چرا امام یازدهم با لقب «عسکری» به معنای نظامی معروف شد و آیا این لقب برای امام فضیلت محسوب می شود یا خیر سوالی است که در این جلسه به آن می پردازم. وجود مقدس امام یازدهم با فضیلت‌های دیگری همچون تقی، ذکی، سخی، شفیع، خالص، هادی ... نیز شناخته می‌شوند اما این‌ها برای آن حضرت لقب برجسته نشد و عسکری به معنای نظامی لقب برجسته شد. در درجه اول به نظر می‌آید لقب عسکری برای آن امام فضیلت نباشد. اما این لقب به دلایلی که اشاره خواهم کرد، یک فضیلت محسوب می‌شود. امام (ع) هنگامی که 3 یا 4 ساله بودند به همراه پدر بزرگوارشان و از سوی متوکل به سامرا مهاجرت داده شدند. سامرا شهری عمدتا نظامی بود. همان طور که استحضار دارید پایتخت و مرکز خلافت عباسیان تا زمان معتصم، بغداد بود، اما معتصم تصمیم گرفت پایتخت را از بغداد تغییر دهد. لذا سامرا را بنا نهاد و تشکیلات اداری و نظامی را به آنجا منتقل کرد. در دوره 7 خلیفه سامرا پایتخت بود و دوباره به بغداد بازگشت.

وی ادامه داد: متوکل، امام هادی(ع) و پسرشان(امام حسن عسکری(ع)) را به سامرا آورد. بنا بر یک قول چون سامرا یک منطقه نظامی بود. از این جهت به این دو امام، امامین عسکریین(ع) و امام یازدهم (ع) را عسکری به معنای نظامی می‌خوانند. بنا به نقل دیگر امام هادی(ع) و فرزندشان امام حسن عسکری(ع) در مدت اقامت در سامرا در محله‌ای اقامت داشتند که «عسکری» نامیده می‌شد. ولی سوال این است که چرا شیعه لقب «عسکری» را برای امام یازدهم برجسته کرد؟! بنده بر این اعتقادم که عسکری بودن امام یازدهم(ع) دارای بارهای مهم از نظر معنایی است. این لقب در ابتدا نشان دهنده مظلومیت فوق العاده امام یازدهم است. چرا که امام حسن عسکری(ع) در یک منطقه نظامی، کاملا تحت کنترل شدید حکومت بوده و آزادی عمل نداشتند. لقب عسکری همچنین نشان دهنده رازداری و حفظ اسرار از سوی امام حسن عسکری (ع) است که بزرگترین رازداری امام درباره وجود مقدس امام عصر(عج) است. وجه دیگر عسکری بودن امام که برای آن حضرت عنوانی می‌شود نشان دهنده محدودیت‌ها و فشارهای فراوان درباره ساحت قدسی آن حضرت است؛ وقتی عسکری می‌گوییم باید به نظر بیاوریم مظلومیت فوق العاده و فشارها و سختی‌هایی که بر آن حضرت تحمیل می‌شده است.

استاد رجبی دوانی با بیان اینکه در ارتباط با امام حسن عسکری (ع) باید این ویژگی‌ها یادآور شود، ادامه داد: آن وجود مقدس از طرف دستگاه خلافت به درستی شناخته شده بود که یازدهمین امام شیعه است. با بررسی نوع نگاه خلفای غاصب به ائمه(ع)، خود این خلفا می‌فهمیدند که این ذوات مقدس ائمه هستند. در خصوص امام حسن عسکری(ع) ایشان برادران دیگری داشتند؛ برادر جلیل القدری دارند به نام سید محمد که در شهر بلد مدفن هستند، اما فشار بر ایشان وجود ندارد. یا اینکه جعفر که کذاب خوانده شد، برادر ایشان بودند ولی نه تنها فشاری بر او وجود ندارد بلکه از سوی دستگاه خلافت پر و بال داده می‌شود. اما چون می دانند امام حسن عسکری (ع) حجت خدا است، در سنین طفولیت همراه پدر به سامرا آورده می‎شوند و در شرایط سختی قرار می‎گیرند.

وی با اشاره به شرایط سخت تحمیلی بر امام حسن عسکری گفت: امام (ع) آزادی عمل در خروج از شهر نداشت. حتی ایشان تنها امامی است که نتوانستند حتی یک حج و عمره بجا بیاورند.

این استاد تاریخ اسلام با اشاره به نقش امام حسن عسکری (ع) گفت: امام حسن عسکری(ع) نقش مهمی در آن برهه از تاریخ شیعه داشتند؛ اول اینکه ذات مقدس امام زمان(عج) فرزند ایشان هستند. نقش دیگر امام حسن عسکری پنهان نمودن امام زمان(عج) از دید دشمنان و دستگاه خلافت و همچنین رساندن این خبر به شیعیان که آخرین حجت خدا به دنیا آمده است.

وی با بیان اینکه امام حسن عسکری(ع) در عمر کوتاه خود چند خلیفه را درک کرد، گفت: وجود امام حسن عسکری (ع) معتز عباسی که قاتل امام هادی(ع) بود، را درک کرد. یکسال بعد از به امامت رسیدن امام حسن عسکری، معتز مرد و مهتدی عباسی به قدرت آمد. او نیز یکسال خلیفه بود و مجبور شد به نفع معتمد عباسی کناره‌گیری کند. معتمد به شدت با امام یازدهم درافتاد . چرا که او می‌داند که حضرت، امام یازدهمین است و از نسل ایشان، امام عصر (عج) به وجود می‌آید. چرا که از زمان امام هادی (ع) برنامه بود تا جلوی ولادت آخرین حجت خدا گرفته شود و چون می‌دانستند امام حسن عسکری(ع)، یازدهمین است و از نسل او آخرین حجت خدا به دنیا می آید، ایشان تحت شدیدترین کنترل‌ها قرار داشتند.

وی با اشاره به اقدامات امام حسن عسکری(ع) گفت: ارتباط عمیق با شبکه وکالتی که از زمان پدران بزرگوار امام حسن عسکری(ع) به وجود آمده یکی از اقدامات آن حضرت بود. این شبکه در عصر امام صادق(ع) شکل و در عصر امام کاظم(ع) گسترش پیدا کرد و در عصر امام رضا(ع) بسیار قدرتمند گردید. امام حسن عسکری(ع) در آن شرایط سخت و محدود، سرشاخه‌هایی تعیین کرده و دستورات را به آنان منتقل می‌کردند و هر یک از آنان چندین ماموریت امام را نمایندگی می‌کردند. حتی در قالب دستفروش و دوره گرد به سامرا می‌آمدند و در نزدیکی منزل امام، حضرت در پوشش خرید از منزل بیرون آمده و با ایشان ارتباط برقرار می‌کردند. چرا که امام در کنترل شدید ماموران خلیفه عباسی بودند.

رجبی دوانی ادامه داد: ارتباط همراه با احتیاط با گروهی از شاگردان پدر و پیروان خاص خود از دیگر اقدامات امام حسن عسکری(ع) بود. از یک طرف امام باید تقیّه را رعایت می‌کرد تا بهانه را به دست دستگاه خلافت ندهد تا بخواهند به ایشان سخت‌تر بگیرند و از طرف دیگر باید وجود مقدس امام زمان(عج) را به شیعیان اطلاع می‌دادند. سومین نقش امام عسکری(ع)، عادت دادن شیعه به غیبت است. تا شب ولادت امام زمان(عج) حکیمه که عمه امام حسن عسکری(ع) بودند، از ولادت ایشان اطلاع نداشتند. چرا که خدا اراده کرده بود مادر امام زمان(عج) مانند مادر عیسی نشان حمل بر ایشان نمایان نباشد. شگفتی این است که امام زمان(عج) به دنیا می‌آید و تا 5 سالگی جاسوسان از به دنیا آمدن ایشان مطلع نمی‌شوند در حالی که امام در نامه‌ای به شیعیان خاص خود، به دنیا آمدن امام زمان(عج) را اطلاع داده بودند که این به ظرافت عملکرد امام حسن عسکری(ع) باز می‌گردد.